Beletrystyka nienagrodzona

Nie wiem, czy jest inny komiks, po który tak chętnie jeżdżę na MFKiG. Męczyłem Roberta o kolejną część „Beletrystyki” kilka razy na jego FP, czułem w kościach, że coś się święci i się doczekałem! 

No jak ja uwielbiam ten cykl, nie macie pojęcia! Robert jest dla mnie guru jeśli chodzi o dwie rzeczy: poczucie humoru oraz dystans do samego siebie. Obie rzeczy wylewają się praktycznie z każdej kartki, każdej plamki tuszu w nią wsiąkniętej. Dwie poprzednie części pochłonąłem tempem szaleńca, uważam je za bardzo dobre zeszyty, jednak nie były całkowicie idealnie, choć bawiłem się na nich jak norka. A teraz albo Robert pije dużo wina, albo wpadł do kociołka z tym trunkiem niczym Obelix, gdyż kolejne historie wraz z postępującym jego wiekiem są coraz lepsze. A cały czas chodzi o jego prozę życia, która utwierdza mnie w przekonaniu o jego życiowej mądrości, która nauczyła go wartości wymienionych na wstępie tego akapitu. Życie jest najlepszą historią, jaką możemy opowiedzieć innym, a ja chcę bezczelnie poznać więcej, jeśli to ma być „tylko” takie życie. 

Nie jestem w stanie wskazać żadnego ujemnej strony tego wydawnictwa, każda historia ma swój urok, spowodowały uśmiech na moje twarzy, czasami współczucie, ale także zrozumienie. Czyż nie po to czyta się komisy, żeby coś przeżyć? 

Pozwolę sobie przy okazji na małą dygresją, gdyż uważam, że Robert powinien stworzyć coś sam tak jak ten cykl. Ma w sobie coś z wilka, który wyje do księżyca najlepiej sam, a ja to kupuje z największą chęcią za moje złotówki z wypłaty! A i nie osiadaj na laurach autorze kochany, bo się obudzisz z pewnym łabędziem u boku 😉 

TECHNIKALIA:

Scenarzysta: Robert Sienicki

Ilustrator: Robert Sienicki

Wydawnictwo: Belego

Format: 148×210 mm

Liczba stron:24

Oprawa: miękka

ISBN-13:9788394313234

Data wydania: 6 październik 2021 roku.