„Mój pierwszy zin” Marcina Medzińskiego, to swoiste portfolio jego możliwości, zarówno jako grafika, jak i scenarzysty. Moją uwagę przykuła okładka tego zina, przywodząca mi na myśl Wolverine’a z jednej ilustracji zdobiących „New X-Men” Granta Morrisona.
Mówią, że nie ocenia się książki po okładce, ale ten rysunek przykuł moją uwagę. Na tyle, że była to pierwsza rzecz, którą pochłonąłem z kupki zwanej MFKiG 2021. Jest to zbiór pięciu opowiadań w miękkiej oprawie, formacie A4, całość na czarno-biało, kreślona tuszem. Marcin krótko opisuje okoliczności swojej pracy, jak i powstanie poszczególnych historii, co znakomicie robi za dodatki, a także odpowiedzi na pytania stawiane w mojej głowie. Choć nie wszystkie, mam ich wiele, najważniejsze zadam na końcu.
Niestety nie będę mógł być krytyczny wobec jego sznytu rysowania, może ktoś robi to podobnie, lecz skupiam się na nim i kupiłem każdą kreskę tuszu, okupioną przez niego śladem na ciele. Linie są świadome, stawiane z pewnością, nie boją się niczego, bezczelnie oddają emocje, pchają akcję do przodu, prowadzą narrację na równi z tekstem lub często ponad go, pokazując swój niezaprzeczalny styl.
„Mysz” mnie zachwyciła swoim przerażającym klimatem, zwieńczonym nadzieją.
„W razie potrzeby wyciągnąć korek” doprowadziła do przelania czary goryczy, nerwowego poszukiwania, gdzie jest ukryty ten ch… korek.
„Lech Podróżnik: przygoda na rzece„, jest tak oczywistym pomysłem, tak smacznie skrojonym, chcę więcej!
„Zlecenie grafika” niby dwie strony, lecz obudziły we mnie tożsame uczucia, kotłujące się w oczach bohatera.
No i pytanie na koniec: dlaczego Marcin nie tworzy długich form dla wielkich?
TECHNIKALIA:
Scenariusz: Maciej Jasiński, Marcin Medziński, Maciej Wieliński
Rysunki: Marcin Medziński
Oprawa: miękka
Druk: czarno-bialy
Ilość stron: 28.
Comixxy 
One thought on “Mój pierwszy zin”